Ban dum log umom

Gabungan tampilan semua log yang tersedia di Wikipedia. Anda dapat melakukan pembatasan tampilan dengan memilih jenis log, nama pengguna (sensitif terhadap kapitalisasi), atau judul halaman (juga sensitif terhadap kapitalisasi).

Log

Ureuëng ngui:

Sasaran (judu atawa Ureuëng Ngui:nan ureueng ngui keu ureueng ngui)

Sejak tanggal (dan sebelumnya):

Saréng tag:

Pubalék peuniléh

Tampilkan log tambahan:

Log terima kasih

Log patroli

Log tag

Log pengguna baru

17 Buleuen Lhèe 2020 05.42 31.141.59.161 marit membuat halaman Marit:Cöt Gue (WSPOMNIENIE Zmarłemu tak przedwcześnie, tak strasznie przedwcześnie, pisarzowi chcę poświęcić tych kilka słów szczerego żalu, bo związane mam z jego wyjątkowo sympatyczną postacią jedno przedziwne wspomnienie. Było to w tym roku, kiedy ś. p. Zbigniew Uniłowski wydał swoją pierwszą książkę. Przysłał mi ją z dłuższą ciepłą dedykacją. Zacząłem czytać raz i drugi i trzeci, ale trudno mi było przebrnąć przez te desperacko realistyczne haszcze i dżungle egzystencji peryferyjnej, podmiejskiej. „Wspó)
17 Buleuen Lhèe 2020 05.41 31.141.59.161 marit membuat halaman Marit:Padang Panyang, Kuala Pesisir, Nagan Raya (WSPOMNIENIE Zmarłemu tak przedwcześnie, tak strasznie przedwcześnie, pisarzowi chcę poświęcić tych kilka słów szczerego żalu, bo związane mam z jego wyjątkowo sympatyczną postacią jedno przedziwne wspomnienie. Było to w tym roku, kiedy ś. p. Zbigniew Uniłowski wydał swoją pierwszą książkę. Przysłał mi ją z dłuższą ciepłą dedykacją. Zacząłem czytać raz i drugi i trzeci, ale trudno mi było przebrnąć przez te desperacko realistyczne haszcze i dżungle egzystencji peryferyjnej, podmiejskiej. „Wspó)
17 Buleuen Lhèe 2020 05.41 31.141.59.161 marit membuat halaman Marit:Rumpuën (WSPOMNIENIE Zmarłemu tak przedwcześnie, tak strasznie przedwcześnie, pisarzowi chcę poświęcić tych kilka słów szczerego żalu, bo związane mam z jego wyjątkowo sympatyczną postacią jedno przedziwne wspomnienie. Było to w tym roku, kiedy ś. p. Zbigniew Uniłowski wydał swoją pierwszą książkę. Przysłał mi ją z dłuższą ciepłą dedykacją. Zacząłem czytać raz i drugi i trzeci, ale trudno mi było przebrnąć przez te desperacko realistyczne haszcze i dżungle egzystencji peryferyjnej, podmiejskiej. „Wspó)